Weekend listopadowy w Zakopanem – śnieg, teatr i zabawa

By Marysia On lis 23, 2016 0

To chyba już nasza rodzinna tradycja – listopad w Zakopanem. W tym roku trzeci raz braliśmy udział w Weekendzie Teatralnym, ale pierwszy raz w powiększonym składzie.

Gabi już od początku października pytała, kiedy pojedziemy na bal halloweenowy do Zakopanego. Dobrze pamiętała wszystkie atrakcje, które rok temu z tej okazji przygotował Hotel Belvedere. My również je pamiętamy, bo była to frajda dla całej rodziny. Jednak w tym roku coś się zmieniło: pojechaliśmy w powiększonym składzie. Trochę obawiałam się tego wyjazdu. Miszel skończyła dopiero 6 miesięcy. Z tak małą Gabi nie wyjeżdżaliśmy z domu na tak długo i tak daleko. Na szczęście moje obawy okazały się niesłuszne. Najmłodsza w rodzinie podróż spędziła wzorowo – większość trasy przespała – a i w docelowym miejscu też świetnie się czuła. Zresztą Miszel jest już zaprawiona w podróżowaniu i w długich trasach rewelacyjnie jej idzie. Robimy sobie małe przerwy na karmienie piersią, ale ogólnie jazda samochodem nie sprawia jej żadnego problemu. Co bardzo cieszy pozostałych członków rodziny 🙂

TEATRALNY WEEKEND LISTOPADOWY Z TRIP KIDS ZONE

W tym roku mieliśmy jeszcze jedną nowość: Gabi samodzielnie brała udział w różnych atrakcjach przewidzianych dla dzieci w Hotelu. Jeszcze rok temu jako trzylatka chciała chodzić i brać udział w różnych atrakcjach ze mną lub z Kubą. I w ten sposób rysowała razem ze mną różne rzeczy przy stoliczku dla dzieci, bawiła się z innymi maludami, ale ja musiałam być cały czas w pobliżu. Nie była przylepiona do mojej nogi, ale musiała wiedzieć, że jestem blisko.

Teraz było zupełnie inaczej. Nasza dziarska czterolatka bardzo często w ciągu całego pobytu zostawała sama z innymi dziećmi i opiekunkami – i świetnie dawała sobie radę! Sama inicjowała wyjście na salę zabaw, decydowała o tym, co chce robić, w co się bawić, jak długo zostać a nas wyganiała: no idźcie już sobie do pokoju! I często zostawała do samego końca. A na miejscu było co robić!

Pierwszego dnia Gabi brała udział w zajęciach „Ukryte talenty” i wykonała popcornowy rożek w stylu halloween. Rożek przydał się podczas wieczoru filmowego z bajką Disneya. Poszłam po Gabi w połowie seansu, jednak bajka wciągnęła i mnie 😀 Razem siedziałyśmy na poduszkach, oglądałyśmy animację i jadłyśmy popcorn.

Następnego dnia Gabi pobierała pierwsze lekcje kręgli. W tym czasie był z nią Kuba, który już umie kulać, więc razem świetnie się bawili, Gabriela była najmłodszą uczestniczką zawodów a pierwsza styczność z tą dyscypliną zaowocowała wiedzą, że najlepiej na dziś kula jej się szóstką, która szczęśliwie była w pomarańczowym kolorze dyni. Później animatorki zorganizowały przygotowania do balu – robienie masek i strojów. Gabi miała już swój strój kościotrupo-wampira gotowy ze sobą, więc w tym czasie rysowała.

Wieczorem odbyła się impreza, na którą Gabi czekała od dawna. Straszny Bal to zabawa dla dzieci w każdym wieku. Zresztą nie tylko dla najmłodszych – mi straszny klimat też się udzielił i przebrałam się za straszną wiedźmę! Myślałam, że w czasie imprezy Gabi będzie potrzebować mojej obecności i tym sposobem chciałam wtopić się w tłum. Jednak, po raz kolejny okazało się, że mama była potrzebna tylko na początku imprezy. Później Gabi poznała nowe koleżanki i razem z nimi brała udział we wszystkich zabawach i organizowanych konkursach. A ja wprowadzałam w straszny klimat naszą Najmłodszą, której również bardzo się podobało.

Nazajutrz w Hotelu odbywały się kolejne atrakcje. Chętne dzieci od rana brały udział w hotelowych podchodach i w poszukiwaniu ukrytego skarbu. Później odbywały się Kulinaria Belvedere czyli Junior Chef i słodkie naleśniki – Gabi z Kubą zrobiła dla mnie niesamowicie pyszny lunch z dostawą do pokoju! Później odbywały się zajęcia teatralne dla najmłodszych i mini spektakl teatralny. W tym czasie dorośli mogli wziąć udział w przedstawieniu w Teatrze Witkacego w Zakopanem.

DOROSŁY PRZEDSZKOLAK

Właśnie tam zdałam sobie sprawę, że Gabi nie jest już małym bobasem, że nie potrzebuje mnie aż tak bardzo, jak mi się wydawało. Zostawiając ją na zajęciach pod opieką animatorek, Gabi miała przy sobie mój numer telefonu – na wszelki wypadek, gdyby chciała prędzej wrócić do pokoju. Pierwszego dnia podświadomie zerkałam na telefon. Nie zadzwonił. Drugiego dnia już nawet o tym nie pomyślałam. Gabi „gasiła światło” w sali zabaw i było jej z tym bardzo dobrze. Zresztą na zdjęciach chyba to widać.