Dwa tygodnie temu, 4 kwietnia br. braliśmy udział w warsztatach z udziałem ekspertów, na których była mowa o odżywianiu dzieci.
Na temat odżywiania dzieci poznaliśmy zdanie pediatry (Prof. dr hab. n. med. Piotr Socha) oraz psychologa dziecięcego (dr Aleksandra Piotrowska). Więcej o tym spotkaniu można przeczytać we wpisie 1000 Pierwszych Dni Dla Zdrowia Cz. 1, gdzie zostały umieszczone slajdy ze spotkania.
Dziś będzie o tym, co usłyszeliśmy od ekspertów. W osobnej części, która zostanie opublikowana już za parę dni, będą odpowiedzi na pytania, które zadaliśmy my podczas spotkania oraz pozostali uczestnicy.
Punkt widzenia pediatry – w tej roli Prof. dr hab. n. med. Piotr Socha.
- Karmienie piersią jest ważne i zapobiega otyłości. Karmiąc dziecko piersią można zmniejszyć ryzyko otyłości o 25%. Najlepiej karmić dziecko piersią co najmniej do 6 miesiąca życia dziecka.
- W czasie karmienia piersią należy pamiętać o regularnym podawaniu dziecku witaminy D.
- Gluten należy wprowadzać w czasie karmienia piersią.
- Dziecko nie powinno wybierać jedzenia – to rodzic wybiera, co ma jeść dziecko. Nie podawać dziecku słodyczy.
- Dziecko wie, ile chce zjeść – nie można zmuszać do jedzenia.
- Słodzone napoje powodują otyłość – nie podawać dziecku herbatek.
- W okresie niemowlęcym można metabolicznie programować dziecko. Mechanizm programowania jest trwały – czyli, czego nauczymy w okresie niemowlęcym to zostanie przełożone na dalsze etapy życia dziecka.
Punkt widzenia psychologa dziecięcego – w tej roli dr Aleksandra Piotrowska.
- Programowanie żywieniowe rozpoczyna się już w etapie prenatalnym. Kobieta, która jest w ciąży już może wpływać na to, co dziecko będzie w przyszłości jadło. Mając urozmaiconą dietę w czasie ciąży wpływamy na poznawanie smaków dziecka w brzuchu.
- W ostatnim okresie ciąży dziecko pije 1 litr wód płodowych dziennie – już wtedy poznaje nowe smaki, ma wykształcone kubki smakowe.
- W najwcześniejszych miesiącach życia widać indywidualne preferencje żywieniowe dziecka.
- Pierwsze 6 miesięcy życia – wyłącznie pokarm matki.
- Najczęściej błędy żywieniowe popełniają bardzo troskliwi rodzice.
- Niektórzy rodzice zamykają dziecko nos, by jadło – to błąd!
- Niektórzy rodzice odwlekają podawanie pokarmów dziecku i nie wprowadzają nowych rzeczy do menu dziecka. Jeśli nie wykorzystamy okresu wzmożonej wrażliwości dla rozwoju funkcji, nie ma to żadnych negatywnych konsekwencji. Jednak najlepiej nie zwlekać.
- Budowanie relacji społecznych jest ważne w pierwszych dwóch, trzech latach życia.
- Druga połowa pierwszego roku do drugiego roku życia to czas intensywnej nauki, kiedy dziecko może najwięcej przyswoić umiejętności i wiedzy.
- Dziecko nie powinno zasypiać w łóżku z butelką (mleka, kaszki) – należy dziecko nakarmić i następnie odłożyć do łóżeczka.
- Samodzielność podczas posiłku. Zacząć zachęcać w drugiej połowie pierwszego roku życia. Dziecko w 7-8 miesiącu życia marzy o tym, aby samo jeść i brać rękami. Należy pozwalać dziecku, by jadło rękami. Dzięki doznaniom dotykowym mózg doświadcza dużej relacji.
- Motywacja. Dzieci nie mają szansy zaznać głodu. Jak dziecko nie zje posiłku to lepiej zaczekać, aż zgłodnieje a nie zmuszać.
- Posiłki powinny być wspólnym czasem dla rodziny. Należy jeść wspólnie z dzieckiem, ale nie koncentrować swojej uwagi na jedzeniu dziecka – przyglądanie się, jak dziecko je może spowodować niechęć dziecka do jedzenia.
- Żadne dziecko nie ma w sobie niechęci do jedzenia – to dorośli sprawili, że dziecko reaguje niechęcią na jedzenie.
- Jeśli dziecko się bawi podczas jedzenie to znaczy, że już nie jest głodne. Posiłek dziecka powinien trwać nie dłużej niż 30 min. – to maksymalny czas, jaki jest przeznaczony na konsumpcje.
- Podczas karmienia nie można oglądać telewizji, bajek na laptopie, czytać dziecku. Czas posiłku to czas przeznaczony dla jedzenia a nie zabawianie dziecka
- Dziecko po pierwszym roku życia powinno mieć obowiązkowo swoje sztućce.
- Po pierwszym roku życia przychodzi czas kiedy dziecko traci zainteresowanie jedzeniem – to normalnie i rodzice nie mają się czym niepokoić.
- Kłopoty rodziców, którzy odwiedzają psychologa z dzieckiem to najczęściej: problemy odżywiania (jedzenie) i zaburzenia snu. Lepiej zapobiegać niż leczyć.
To najważniejsze informacje, jakie udało nam się zapamiętać ze spotkania.
A ja od siebie dodam, że nie pamiętam kiedy wcześniej usłyszałam tyle ciepłych słów na temat karmienia piersią i tego, jak bardzo karmienie piersią jest ważne dla małego dziecka. Uważam, że takie spotkania powinny być organizowane w każdym mieście!
A jeśli chcecie dowiedzieć się więcej na temat programu zapraszam na www.1000dni.pl oraz do TVP 1 w każdą sobotę o 10:55 – jaka szkoda, że nie mam telewizora w domu 😉